تفاوت بین کوین و توکن

در این مقاله به تفاوت بین کوین و توکن میپردازیم.

• سکه‌ها یا همان کوین ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر روی بلاکچین مستقل خودشان عمل می‌کنند.
• توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر روی شبکه بلاکچین موجود عمل می‌کنند.
• هر چند کوین ها عمدتا به عنوان وسیله مبادله عمل می‌کنند، توکن‌ها هدف ارائه تنوع بیشتری از قابلیت‌ها در اکوسیستم پروژه‌های خاص را دنبال می‌کنند.

درک کوین ها (سکه)

کوین ها دارایی‌ های دیجیتالی هستند که از طریق بلاکچین خودشان عمل می‌کنند. آن‌ها مستقل هستند و بر روی شبکه خودشان عمل می‌کنند. بیت‌ کوین (BTC)، اتریوم (ETH) و مونرو (XMR) نمونه‌ هایی از کوین ها هستند. این کوین ها بر روی دفاتر حساب مستقل خودشان وجود دارند و می‌توانند ارسال، دریافت یا پردازش شوند.

کوین ها ویژگی‌ های مشترکی با اشکال سنتی تبادل ارز دارند: آن‌ ها قابل معاوضه، قابل تقسیم، قابل حمل و محدود در تأمین هستند. استفاده اصلی آن‌ ها به عنوان وسیله مبادله است، مشابه اشکال فیزیکی تبادل ارز. با این حال، برخی از کوین ها، مانند اتر، از نقش “مبادله ارز” فراتر می‌روند زیرا برای انجام تراکنش‌ ها در بلاکچین مربوطه استفاده می‌شوند.

درک توکن ها

توکن‌ ها از طرف دیگر، دارایی‌ های دیجیتالی هستند که بر روی یک شبکه بلاکچین موجود عمل می‌کنند. آن‌ ها بلاکچین مستقلی ندارند ولی برای عملیات خود به یک پلتفرم بلاکچین دیگر نیاز دارند. اتریوم از معروف‌ ترین پلتفرم‌ ها برای ایجاد توکن‌ ها است، اصلی‌ ترین دلیل آن قابلیت قرارداد های هوشمند آن است. توکن‌ هایی که بر روی بلاکچین اتریوم ایجاد می‌شوند به عنوان توکن‌ های ERC-20 شناخته می‌شوند.

هدف اصلی توکن‌ ها ارائه دهنده گستردگی بیشتری از قابلیت‌ ها نسبت به کوین ها است. آن‌ ها می‌توانند به عنوان وسیله پرداخت استفاده شوند، اما معمولاً هدف اصلی آن‌ ها ارائه دسترسی به عملکرد یک پروژه خاص است.

به عنوان مثال، توکن Basic Attention Token (BAT) برای بهبود تبلیغات دیجیتال استفاده می‌شود. تبلیغ‌ کنندگان با استفاده از توکن‌ های BAT تبلیغات را خریداری می‌کنند که سپس به عنوان پاداش برای میزبانان و کاربران مرورگر به عنوان جبران هزینه برای میزبانی و مشاهده تبلیغات، توزیع می‌شوند.

تفاوت بین کوین و توکن

تفاوت اصلی بین کوین ها و توکن‌ ها در ساختار و هدف آن‌ها قرار دارد. کوین ها بر روی بلاکچین خودشان عمل می‌کنند و اصلی‌ ترین کاربرد آن‌ ها به عنوان وسیله مبادله است. آن‌ ها مشابه اشکال دیجیتالی از تبادل ارز هستند و اغلب برای پرداخت تراکنش‌ ها در شبکه بلاکچین مربوطه استفاده می‌شوند.

بر عکس آن، توکن‌ ها بر روی شبکه‌ های بلاکچین موجود عمل می‌کنند و هدف اصلی آن‌ها ارائه گسترده‌ تری از قابلیت‌ ها است. آن‌ ها معمولاً با یک پروژه خاص یا پروتکل در اکوسیستم بلاکچین مرتبط هستند و برای دسترسی به ویژگی‌ های خاص آن پروژه استفاده می‌شوند.

از نظر ایجاد، توکن‌ ها آسان‌ تر به وجود می‌ آیند نسبت به کوین ها. ساختن یک سکه نیازمند ایجاد یک بلاکچین جدید است که زمان و تخصص می‌ طلبد. اما توکن‌ ها می‌توانند بر روی یک بلاکچین موجود ایجاد شوند که فرآیند آن را ساده‌ تر و قابل دسترس‌ تر میکند.

نقش کوین ها و توکن ها در اکوسیستم رمزارز

هر دو کوین ها و توکن‌ ها نقش‌ هایی در اکوسیستم رمزارزی دارند. کوین ها اساس شبکه‌ های امن و غیرمتمرکز را فراهم می‌کنند، در حالی که هدف توکن‌ ها، توسعه برنامه‌ های غیرمتمرکز (DApps) و سایر پلتفرم‌ های مبتنی بر بلاکچین میباشد. هم توکن ها و کوین ها، به تنوع و چندگانگی فضای رمزارزی کمک می‌کنند و می‌توانند به ایجاد موارد کاربردی و برنامه‌ های مختلف کمک کنند.